Τρίτη 30 Απριλίου 2013

Με αφορμή την απόλυση καθηγήτριας του Κολλεγίου Αθηνών

Στον μίτο του capital.gr με τίτλο: "Απέλυσαν την καθηγήτρια που έπιασε ΤΟΝ ΓΙΟ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ να αντιγράφει" ανέβασα δύο σύντομα σημειώματα.

Το πρώτο:

Διαβάστε αυτό. Δεν είναι τόσο άσχετο όσο εκ πρώτης όψης φαίνεται.


Το δεύτερο:

Από την εποχή που πρωτοπάτησα το πόδι μου στην 4η τάξη δημοτικού του Κολλεγίου Αθηνών, έχει διαρρεύσει πάνω από μισός αιώνας.
Ως εκ τούτου, οι προσωπική μου μαρτυρία είναι αρκετά "μπαγιάτικη".
Μπορώ όμως να σας διαβεβαιώσω, μετά λόγου γνώσεως, ότι όλοι οι μαθητές δεν ήσαν ίσοι.
Το όνομα της οικογένειας έπαιζε πάντα τον ρόλο του.
Και όλα αυτά, μία εποχή που την ανώτατη ευθύνη λειτουργίας του σχολείου έφερε ένας Αμερικανός, ο Όμηρος Davis.
Άλλο πνεύμα και άλλες εκπαιδευτικές αρχές οι Αμερικανοί.
Ευτύχησα να έχω δύο Αμερικανούς καθηγητές, ένας εκ των οποίων, στην κυριολεξία, ήρθε να μας διδάξει από το αεροδρόμιο.
Δεν είχε δηλαδή τον χρόνο προσαρμογής στην «ελληνική πραγματικότητα».
Πέραν από άλγεβρα και γεωμετρία μου δίδαξε και κάποιες ανθρώπινες αξίες που μέχρι σήμερα με ακολουθούν.

Στην αντίπερα όχθη, είχαμε και έναν Έλληνα θεολόγο, «φιντάνι» πραγματικό, για τον οποίο χρειάσθηκε περισσότερο από μία δεκαετία παρεμβάσεων των αποφοίτων για να επιτευχθεί η απόλυσή του. Τι να σας λέω τώρα…ήταν και «θεολόγος» ο άτιμος.

Τα παιδιά μας, τα στείλαμε στο σχολείο της γυναίκας μου, το Αρσάκειο, που (για να το θέσω αρκετά κομψά) ταίριαξε καλύτερα στο οικογενειακό μας προφίλ.


Ας προσθέσω τώρα και ένα τρίτο προσωπικό στοιχείο:

Η γυναίκα μου διώχθηκε υπηρεσιακά και τελικά υποχρεώθηκε σε πρόωρη συνταξιοδότηση γιατί "σημείωσε την κόλλα" του τότε γγ υππο Χρήστου Ζαχόπουλου.
Μέχρι και σήμερα καλείται ν' αποδείξει παρά το ΣτΕ ότι δεν υπήρξε "ανίκανη" υπάλληλος.
Η μόνη "ανικανότητα" που επέδειξε ήταν στο να "συμμορφωθεί προς υποδείξεις" διαμετρικά αντίθετες προς την Ελληνική και Ευρωπαική Νομοθεσία.

Τώρα, αν με τέτοια προϊστορία προτιμήσω την εκδοχή της καθηγήτριας, έναντι αυτής του σχολείου, θα έχω άδικο;