Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014

Θα ξηλώσει το Ευρωκοινοβούλιο τις καστάνιες από τους μετρητές τις ΔΕΗ;


Ένα θέμα για το οποίο "γκρινιάζω", και εγώ δεν θυμάμαι πλέον από πότε.

Όλα ξεκίνησαν όταν έμαθα ότι σε κάποιες επαρχίες του Καναδά οι μετρητές κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας δεν διαθέτουν την γνωστή καστάνια.
Μπορούν δηλαδή, όταν κάποιος καταναλωτής γίνει παραγωγός, να γυρίζουν ανάστροφα και να «σβήνουν» κιλοβατώρες τις οποίες κατά την συνήθη λειτουργία τους «γράφουν».

Και πως δέχονται, ρώτησα, οι τοπικές ΔΕΗ αυτό το σύστημα, σύμφωνα με το οποίο αγοράζουν την κιλοβατώρα στην τιμή που την πουλάνε;
Υπολόγισαν τα πράγματα και τις συμφέρει, μου απήντησαν.

Ο Καναδάς είναι μια πολύ εκτεταμένη και στην πλειονότητά της αραιοκατοικημένη χώρα.
Η κατασκευή, λειτουργία και συντήρηση γραμμών μεταφοράς, πχ για να δώσουν ρεύμα σε έναν καταυλισμό 50-100 ατόμων 100 χιλιόμετρα μακριά από την πλησιέστερη  πόλη, έχει μεγάλο συνολικό κόστος κτήσης και εκμετάλλευσης.
Δίνοντας λοιπόν κίνητρα για επιτόπια παραγωγή, στην ουσία κερδίζουν, γιατί είναι υποχρεωμένες να πάνε μέχρι τον πλέον απομακρυσμένο καταναλωτή.
Και με αυτό το απλούστατο σύστημα, ούτε λογιστήρια χρειάζονται, ούτε διπλο-εγγραφές, ούτε γραφειοκρατία.
Τίποτα, ο μετρητής από μόνος του αντιλογίζει τις πιστώσεις με τις χρεώσεις.
Απλό σύστημα που δουλεύει.

Τι έκαναν οι αντίστοιχοι δικοί μας 2-3 δεκαετίες αργότερα;

Πρώτα, προ χρεοκοπίας, δώσανε χλιδάτες τιμές αγοράς της κιλοβατώρας στους ιδιώτες παραγωγούς, γιατί γενικά ήσαν πολύ «large» με τα χρήματα των καταναλωτών (τέλος ΑΠΕ) και για να γίνει και «παιχνίδι» με τις άδειες.
Στην συνέχεια «ανακάλυψαν» τα καλά της επιτόπιας παραγωγής και "άνοιξαν" το παιχνίδι στα νοικοκυριά με τα οικιακά φωτοβολταικά και τους αγρότες για να μην ξεκολλάνε από τα καφενεία.

Μετά, ήρθε η χρεοκοπία.
Που να μαζέψουν πλέον τα χρήματα για να πληρώσουν τους μικρούς και μεγάλους παραγωγούς. Έβαλαν ειδική φορολογία, ξαναέβαλαν δεύτερη φορολογία και στο τέλος είπαν: 
«Όποιος πρόλαβε-πρόλαβε, άλλοι δεν χωράνε».
Τότε ανακάλυψαν έναν κλώνο του «net metering» (ελληνιστί: ηλεκτροπαραγωγή προς ιδιοκατανάλωση), αυτό δηλαδή που έκαναν οι Καναδοί κάποιες δεκαετίες πριν.
Αλλά όχι και να το κάνουν όπως οι Καναδοί.
Να το ελληνοποιήσουνε, βρε αδερφέ, να χρειάζεται δεύτερος μετρητής, δεύτερη μέτρηση και ένα ολόκληρο λογιστήριο για να χρέω-πιστώνει.
Αλλοίμονο, θα χάσουνε το ΦΠΑ και τις θέσεις «εργασίας»;

Σε όλα αυτά τα μαύρα και τελείως απογοητευτικά, που εξηγούν βεβαίως το γιατί χρεοκοπήσαμε σαν χώρα, σκάει ακτίνα ελπίδας από το Ευρωκοινοβούλιο:


Εφόσον ψηφιστεί τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, ίσως και να εξισωθούμε με τους κατοίκους του Saskatchewan (φωτό για να οπτικοποιήσετε όσα έγραψα παραπάνω).


Θα πάρει βέβαια στους δικούς μας κάποια χρόνια μέχρις ότου προσαρμοσθούν, αλλά τι να κάνουμε,
κάλιο αργά, παρά ποτέ...