Καφέδες, μπύρες και ασφαλιστικό

Διαβάζω στις εφημερίδες ότι ο υπουργός Λοβέρδος διαμήνυσε στον ΟΤΕ ότι δεν θα πληρώσει άλλη εθελουσία προσωπικού και σκέφθηκα να του κάνω δώρο(1) την παρακάτω ιστορία:

Αρχές δεκαετίας του 1990 εργαζόμουν σε μία εταιρεία, οι εγκαταστάσεις της οποίας βρίσκονταν στο Μαρούσι.

Στο πίσω μέρος του οικοπέδου υπήρχε και ένας μικρός ακάλυπτος χώρος που τον είχαμε διαμορφώσει σε parking.

Όλα κυλούσαν ήσυχα, μέχρι την στιγμή που αποφασίσαμε να επενδύσουμε σε μία κινητή τηλεοπτική μονάδα εξωτερικών μεταδόσεων.
OB truck, όπως λέγεται στην τηλεοπτική αργκώ.
Θυμίζω ότι εκείνη την εποχή υπήρχε ζήτηση για ενοικίαση τέτοιων μονάδων λόγω των πολλών ιδιωτικών Τ/Ο σταθμών που είχαν πρωτοξεκινήσε λίγα χρόνια πρίν και δεν είχαν ακόμη αρκετές ιδιόκτητες.

Αγοράσαμε το φορτηγό, μετασκευάσαμε την καρότσα και ήρθε η σειρά της εγκατάστασης του εξοπλισμού.
Τόσο η δουλειά αυτή καθαυτή, όσο και η αξία του εξοπλισμού, επέβαλαν το φορτηγό να σταθμεύει σε φυλαγόμενο μέρος.
Δεν μπορούσε να μένει στο δρόμο.

Εδώ λοιπόν αρχίζει και η εμπλοκή του ΟΤΕ, ο οποίος είχε κρεμάσει δίκην μπουγαδόσκοινου ένα καλώδιο από το δικό μας κτίριο στο γειτονικό, μέσω του οποίου τηλεφωνοδοτείτο ολόκληρη η γειτονιά.

Από την πλευρά του γειτονικού, το καλώδιο το είχαν δέσει σ’ ένα κολονοσίδερο/αναμονή στην ταράτσα.
Λόγω του ότι το γειτονικό κτίριο ήταν μονόροφο και η απόσταση μεταξύ των δύο κτιρίων αρκετά μεγάλη, το "ρεντήδικο"(2) καλώδιο έκανε μεγάλη «κοιλιά» με αποτέλεσμα να διέρχεται αρκετά χαμηλά πάνω από την είσοδο του parking.

Όσο καιρό μπαινοέβγαιναν επιβατικά δεν δημιουργούσε πρόβλημα, αλλά τώρα το φορτηγό, «έβρισκε».

Στην αρχή βάζαμε ένα άτομο να σηκώνει το καλώδιο με ένα μακρύ ξύλο ώστε να περνάει το φορτηγό, αλλά ήταν πλέον ή βέβαιο ότι κάποια μέρα ένας βιαστικός ή αφηρημένος οδηγός θα το ξεχνούσε, με αποτέλεσμα να κόψει το καλώδιο και να μείνει όλη η γειτονιά χωρίς τηλέφωνο.

Έπρεπε ή το καλώδιο ν’ αλλάξει όδευση, ή να σηκωθεί πιο ψηλά.

Επικοινώνησα με το τοπικό πρακτορείο του ΟΤΕ από το οποίο πληροφορήθηκα ότι έπρεπε να κάνω, τι άλλο, μία αίτηση.

Έφτιαξα την αίτηση που την συνόδευσα με ένα τοπογραφικό σκαρίφημα και για σπασικλίκι έβαλα και δύο φωτογραφίες με τ' αντίστοιχα σημεία στήριξης του καλωδίου (ο Θεός να κάνει στήριξη το «δέσιμο κόμπο» του μπουγαδόσκοινου).

Έστειλα την αίτηση με τον νεαρό που είχαμε για τις εξωτερικές δουλειές.

Ο καιρός περνούσε χωρίς να γίνεται τίποτα, ούτε να μπορώ να βρω στο τηλέφωνο κάποιον αρμόδιο για να μάθω που βρίσκεται η υπόθεση.

Στην ίδια εταιρεία δούλευε και ο Boby, κινηματογραφιστής το επάγγελμα, αλλά πολλά περισσότερα και σπουδαιότερα στην πραγματικότητα.
Το παρατσούκλι Boby του είχε μείνει ύστερα από μια συμμετοχή σε μία διεθνή παραγωγή στην χώρα μας.
Το να σας περιγράψω τις δεξιότητες του Boby είναι σχεδόν αδύνατο, το πλησιέστερο που μπορώ να κάνω είναι, αν έχετε διαβάσει το «Γύρο του κόσμου σε 80 ημέρες», να σας ζητήσω να φανταστείτε καμιά δεκαριά Πασπαρτού σε συσκευασία ενός.

Για να βγάλω λοιπόν συμπέρασμα κατέφυγα, ως νέος Φιλέας Φονγκ, στις πολύτιμες δεξιότητες του Boby.

Πήγε λοιπόν ο Boby στον τοπικό ΟΤΕ και γύρισε με τον αριθμό ενός τηλεφώνου.

- Πάρε τον τάδε αύριο το πρωί μέχρι τις 9:30 τηλέφωνο για να συνεννοηθείτε.
Είναι ο υπεύθυνος των συνεργείων και πρέπει να τον πάρεις πρωί γιατί μετά βγαίνει έξω για επίβλεψη των συνεργείων.(διάβαζε την κοπάναγε)

Έτσι και έκανα. Τον πήρα τηλέφωνο την προκαθορισμένη ώρα.

- Τι θέλετε μου λέει, με ξινισμένο ύφος.

- Να πάρετε το καλώδιο που μας εμποδίζει, του απήντησα.
Έχουμε κάνει αίτηση από τότε….κ.λ.π. κ.λ.π.

- Και τι να το κάνουμε, μου απαντάει.

- Να το κάνετε υπόγειο, ξεκίνησα δυνατά.

- Οι δουλειές αυτές γίνονται με εργολαβίες από τα κεντρικά.
Εμείς εδώ έχουμε συνεργεία μόνο για μικροδουλειές.
Αλλά και οι εργολαβίες έχουν σταματήσει εδώ και κάποια χρόνια γιατί …. μπλα, μπλα, μπλα.

- Τότε ή να το σηκώσετε σε στύλο στο γειτονικό, ή να περάσετε ένα συρματόσκοινο τανυσμένο και να το κρεμάσετε από αυτό, του αντιπρότεινα.

- Δεν γίνεται, μου απήντησε κοφτά.

- Γιατί δεν γίνεται, επέμεινα.

- Που να σου εξηγώ τώρα. Πρέπει και να φύγω. Έλα από εδώ αύριο το πρωί να πιούμε και καφέ και θα σου εξηγήσω.

- Τι να μου εξηγήσεις, του λέω, τα πράγματα εδώ είναι απλά, ή το ένα θα πρέπει να γίνει, ή το άλλο.
Δεν μπορεί μείνει το καλώδιο και να κρέμεται σαν μπουγαδόσκοινο. Είχε αρχίσει να μου την δίνει.

- Σου είπα δεν καταλαβαίνεις, δεν γίνεται τίποτα απ’ όσα λες.
Αν έρθεις από εδώ θα σου εξηγήσω το γιατί.

- Κοίτα, του λέω, έχω και εγώ δουλειά και δεν μου μένει χρόνος για κοινωνικές επισκέψεις.
Είμαι μηχανικός και ξέρω πολύ καλά τι σου λέω. Προσπάθησα να τον ψαρώσω.

- Δεν είσαι τίποτα και δεν ξέρεις τίποτα απ’ όσα λες.
Αφού σου λέω, έλα από εδώ να πιούμε καφέ και εσύ δεν καταλαβαίνεις...
Αν ήσουν μηχανικός θα καταλάβαινες...

Και «μπαπ» μου κλείνει το τηλέφωνο.

Άρχισα να προσπαθώ να μαντέψω τι δουλειά έχει ο καφές με την αλυσσοειδή(3) καμπύλη και πραγματικά δεν μπορούσα να βρω ούτε την πιο απίθανη συσχέτιση.

Πλήρης αποτυχία από μέρους μου. Πίσω πάλι στις δεξιότητες του Boby.

- Έτσι και έτσι μου είπε, μπορείς να μάθεις τι εννοούσε;

- Άστο σε μένα, είπε με πονηρό μειδίαμα ο Boby.

Την επόμενη το πρωί, νάσου ο Boby

- Πήγα και βρήκα έναν άλλο, γιατί αυτός έλειπε, ο οποίος με ρώτησε «πόσους καφέδες σου ζήτησε»;

- Δεν μου ζήτησε κανέναν καφέ. Μου είπε να πάω από εκεί να πιούμε καφέ και να μου εξηγήσει γιατί αυτά που του ζητάω δεν γίνονται.

Τον πιάσανε τα γέλια τον Boby

- Άκου μου λέει, ο «καφές» βγαίνει από το καφετί(4) χαρτονόμισμα.
Ο άνθρωπος με τον οποίο μίλησα εκτιμά ότι η δουλεία αυτή χρειάζεται 2-3 «καφέδες».
Και επειδή κατάλαβε ότι είσαι και παν-άσχετος μου είπε να σου πώ και τα εξής:

- Οι «καφέδες» είναι μόνο για να έρθει το συνεργείο σε εσάς.
Όταν έρθουν θα τους δείτε να ψωλο-βαράνε, να λένε ότι τους λείπει το τάδε, ή ότι υπάρχει το δείνα πρόβλημα.
Θα κάτσουν μισή ώρα και μετά θα φύγουν χωρίς να έχουν κάνει τίποτα.

- Άλλοι «καφέδες» χρειάζονται γι’ αυτούς, ρώτησα με αγωνία.

- Όχι, μου λέει ο Boby ο «σωστός» τρόπος, αν θέλεις να γίνει η δουλειά, είναι ο εξής:
Όταν έρθουν θα σε ζητήσουν. Εσύ, θα τους ρωτήσεις:
Τι να κεράσουμε παιδιά;

- Καμία μπύρα, αν υπάρχει, θα σου απαντήσουν, τον είχε ορμηνεύσει ο «ειδικός».

- Και πες στον δικό σου (δηλαδή σ’ εμένα) ότι «μπύρα» λέμε το πράσινο χαρτονόμισμα.
Μην το πάρει τοις μετρητοίς και τους φέρει πραγματικές μπύρες, τις πιούν και μεθύσουν πρωινιάτικα.
Θα μετρήσει κεφάλια, θα υπολογίσει πόσες «μπύρες» χρειάζονται και θα τις δώσει στον επικεφαλής του συνεργείου.


Όσοι με γνωρίζουν, ξέρουν ότι έχω ισχυρότατη αλλεργία σε κάθε μορφή «λαδιού».

Οπότε, αφού παρακολούθησα με προσοχή το επιμορφωτικό σεμινάριο προς «αδαείς μηχανικούς» έστειλα κάποιον να αγοράσει έναν εξάμετρο γαλβανιζέ σιδηροσωλήνα, ένα σακί τσιμέντο, αμμοχάλικο κ.λ.π τον Boby να δανειστεί ένα ηλεκτρικό κομπρεσέρ και να βρει κάποιον από το προσωπικό που ήξερε στοιχειωδώς ηλεκτροσυγκόλληση.

Σ’ ένα απόγευμα υψώσαμε το προσωπικό μας μνημείο ενάντια στην μικρο-διαφθορά.

Όταν σηκώναμε τον νεροσωλήνα με το τηλεφωνικό καλώδιο στην κορυφή, είμαστε φτυστό το άγημα πεζοναυτών της Ιβοζίμα.

Αααα, και μας κόστισε φθηνότερα από 2-3 «καφέδες» και 3-4 «μπύρες».


Υπόμνημα:

(1) Να ξέρει και ο υπουργός αν κάποια στιγμή ακούσει κανένα εξαγριωμένο συνδικαλιστή να του λέει:
Τίποτα δεν είσαι, τίποτα δεν ξέρεις, αφού σου λέμε ... και δεν καταλαβαίνεις...

(2) Η έκφραση "ρεντήδικο" έχει παραμείνει στην γλώσσα των ηλεκτρολόγων εγκαταστατών εις μνήμην ομονύμου συναδέλφου των που στερέωνε τα καλώδια "με σάλιο".

(3) Η μορφή που παίρνει μία αλυσσίδα ή ένα σκοινί αν το κρεμάσεις από δύο σημεία.

(4) Αν η μνήμη δεν με απατά το χαρτονόμισμα των 1000 δραχμών ήταν καφέ και αυτό των 500 πράσινο.