"Δίνω οδηγίες εκτός πρακτικών"

Την παραπάνω φράση άκουσα να αρθρώνει ο πρόεδρος της Βουλής κατά την διάρκεια της διαλογής των ψηφοδελτίων που επακολούθησε της ψηφοφορίας για την σύσταση ειδικής προανακριτικής επιτροπής για τους 6 πρώην υπουργούς που εμπλέκονται στην υπόθεση Βατοπεδίου.

Η σκηνή με ταξίδεψε πίσω καμιά πενηνταριά χρόνια όταν μαθητής του δημοτικού, όπως όλοι, μάζευα "σημαιούλες".

Τότε, ψάχναμε ν' ανταλλάξουμε καμία "Χιλή" που είχαμε διπλή με καμία "Ανδόρα" ή κανένα "Νεπάλ" που ήταν και η πλέον σπάνια κάρτα.

Τώρα, οι ψηφολέκτες άλλαζαν "Κιλτίδη" με "Μπασιάκο" ή "Δούκα".

Πως δημιουργήθηκε όλο αυτό το μπάχαλο;

Δώσανε στους βουλευτές 6 φακέλους και 6 ονομαστικά ψηφοδέλτια και ελπίζανε ότι θα τα ρίξουν στις σωστές 6 κάλπες.

Όσοι έχετε την στατιστική πρόσφατη, κάντε υπολογισμό να δείτε πόσοι πιθανοί συνδυασμοί προκύπτουν.

Κάποιος βέβαια, από τον πρόεδρο, τους 7 αντιπροέδρους ή τους 1800 υπαλλήλους της Βουλής το σκέφθηκε:

Και πως θα ξέρουν οι βουλευτές, όταν κλείσουν τους φακέλους, ποιός φάκελος αντιστοιχεί σε κάθε κάλπη;

Αλλά η λύση στο πρόβλημα ήρθε, όπως συνήθως, με την εφαρμογή της αρχής του Αρπα-Κόλλα.

"Αν πέσουν σε διαφορετικές κάλπες, αφού ανοιχθούν οι φάκελοι, θα μοιρασθούν στην συνέχεια στις σωστές", ανακοίνωσε ο πρόεδρος πριν την ψηφοφορία και η Βουλή συνεφώνησε ομοφώνως.

Και τι θα γίνει αν κάποιος μπερδευτεί και ρίξει δύο φακέλους στην ίδια κάλπη;

"Όταν καταμετρηθούν και πρίν ανοιγούν θα απορριφθεί στην τύχη ίσος αριθμός φακέλων με τους πλεονάζοντες", ξανα-ανακοίνωσε ο πρόεδρος και η Βουλή ξανα-συμφώνησε ομοφώνως.

Έτσι και εγένετο.

Έβλεπα στο κανάλι της Βουλής έναν ψηφολέκτη να χωρίζει τα δικά του από τα ξένα σε αναλογία 1:2.

Στην συνέχεια πήρε τα ξένα τα χώρισε στα 5 και άρχισε την διανομή.

Μόνο, Έχω "Χιλή" και "Παραγουάη" και ζητάω "Ιαπωνία", δεν φώναζε.

Κανένας δεν μπήκε στον κόπο να τυπώσει πάνω στους φακέλους το όνομα του εγκαλούμενου πρώην υπουργού για τον οποίο προοριζόταν ο φάκελος.

Ή ενδεχομένως και κάποιος να το σκέφθηκε και να του είπαν ότι κάτι τέτοιο το απαγορεύει ο κανονισμός της Βουλής γιατί οι φάκελοι πρέπει να είναι λευκοί και να μην φέρουν διακριτικά σημεία.

Οτιδήποτε όμως και αν ισχύει, το αποτέλεσμα παραμένει αναλλοίωτο.

Ένα άνευ λόγου μπάχαλο.

Και περιμένουμε από την πρακτικότητα και την ευευρετικότητα του νου αυτών των κυρίων να γλυτώσουμε την εθνική χρεωκοπία στην οποία οι προηγούμενοι ομότιμοί τους μας οδηγήσαν.

Καλά κρασιά.