Σάββατο 31 Ιουλίου 2010

Ειδικόν Φύλλο Πορείας

Οι πρόσφατες επιτάξεις μέσων και υπηρεσιών φορτηγατζήδων μου θύμισαν αντίστοιχη, προ δεκαετιών, εμπειρία μου.

Όταν απολύθηκα από το στρατό, μετά από 30 μήνες θητεία, πήρα το κλασσικό φύλλο πορείας «λευκού χρώματος».

Με την πάροδο των ετών ελάμβανα διάφορα χαρτιά από την στρατολογία τα οποία όπως λέγανε και οι οδηγίες (φυλάξτε τα σε ασφαλές μέρος) τα έριχνα στο συρτάρι του κομοδίνου.

Μία ημέρα μου επεδόθη με αστυφύλακα «Ειδικόν φύλλο πορείας».

Σύμφωνα με αυτό έπρεπε μία Κυριακή της Άνοιξης να παρουσιαστώ στην 651 ΑΒΥΠ στον Άγιο Στέφανο, χωρίς ν’ αναφέρει το γιατί.

Αν έχετε διαβάσει παλαιότερη ανάρτησή μου θα γνωρίζετε ότι υπηρέτησα σαν Δόκιμος του Τεχνικού Σώματος.
Τώρα, η 651 ΑΒΥΠ που υπάγεται στο Σώμα Υλικού Πολέμου που κολλούσε ;

Μυστήριο μέγα …

Πήγα κανονικά στην ώρα μου στον Άγιο Στέφανο για να συναντήσω έξω από την πύλη του στρατοπέδου ένα τσούρμο από άντρες παρεμφερούς ηλικίας οι οποίοι προσπαθούσαν με την μέθοδο της συνδυαστικής να λύσουν τον ίδιο γρίφο: Που υπηρέτησες, τι ειδικότητα είχες, τι να μας θέλουν κ.λ.π.

Με καθυστέρηση μισής – μίας ώρας ήρθε ένας φαντάρος και μας οδήγησε σε ένα μικρό αμφιθέατρο που έχουν στο διοικητήριο.

Περιμέναμε άλλη μισή ώρα μέχρις ότου εμφανισθεί ένας χαμογελαστός ταγματάρχης κρατώντας μία τσάντα.

Με το που τον είδαμε βροχή οι ερωτήσεις:

-Τι κάνουμε εδώ, γιατί από το ένα περίμενε πάμε στο άλλο περίμενε.

Ο αξιωματικός υπό την πίεση των επιστράτων (ναι, αν δεν το έχετε ήδη καταλάβει εμείς είμασταν οι επίστρατοι όπως τώρα οι φορτηγατζήδες) δέχθηκε να μας πει μερικά πράγματα αν και κανονικά θα έπρεπε να περιμένουμε τον διοικητή γιατί έτσι «απαιτεί η στρατιωτική ιεραρχία».

Μας αποκάλυψε λοιπόν, ότι ανά τρεις απαρτίζαμε επιτροπές επιτάξεων σε περίπτωση που, ο μη γένοιτο, ο στρατός είχε την σχετική ανάγκη. Αυτό εξηγούσε και την πανσπερμία των ειδικοτήτων, γιατί άλλη επιτροπή θα επέτασσε άρβυλα και ιματισμό και άλλη ανταλλακτικά για στρατιωτικά οχήματα.
Για φορτηγά ΙΧ/ΔΧ και φορτηγατζήδες δεν έγινε σχετική αναφορά.
Όλα όσα έπρεπε να γνωρίζουμε για την δουλειά αυτή υπήρχαν σε μία τσάντα σαν και αυτή που μας έδειχνε.
Σε κάθε επιτροπή αντιστοιχούσε και μία τέτοια τσάντα την οποία θα παρελάμβανε ο πρόεδρος της επιτροπής και με τα δύο άλλα μέλη θα ξεκινούσαν τις επιτάξεις.
Την τσάντα όμως μας την έδειχνε μακροσκοπικά, ούτε καν διεννοήτο να μας αποκαλύψει το περιεχόμενο της.
Το μόνο που επαναλάμβανε σαν «κολλημένο CD» ήταν ότι, οτιδήποτε χρειασθούμε ευρίσκεται ήδη μέσα στην τσάντα ή οποία «περιλαμβάνει ως και μολύβια και ξύστρες και γόμες για να γράφουμε».
Κάτι δηλαδή σαν πρωτάκια του δημοτικού με την κασετίνα μας.

Βροχή πάλι οι ερωτήσεις.

-Ποιοι είναι οι πρόεδροι των επιτροπών πόσες θεματικές επιτροπές προβλέπονται κ.λ.π.
Σε όλες τις ερωτήσεις απαντούσε μονότονα ότι δεσμεύεται από το στρατιωτικό απόρρητο.

Εκεί που τα έλεγε αυτά, να σου και ο διοικητής χαμογελαστός-χαμογελαστός αλλά καθόλου πιο επεξηγηματικός.
Κάθε ερώτηση απαντιόταν με το «στην τσάντα υπάρχουν τα πάντα, ως και μολύβια για να γράφετε».

Τι και αν του είπαμε:

-Το πρωινό της Κυριακής το χάσαμε που το χάσαμε, δεν μας λέτε δύο λόγια για το νομικό πλαίσιο και την διαδικασία των επιτάξεων.
Μη μας λέτε μπούρδες ότι αυτά είναι στρατιωτικά απόρρητα γιατί πρέπει να έχουν δημοσιευθεί σε ΦΕΚ. Από πότε τα ΦΕΚ είναι απόρρητα;
Δεν μπορεί να μπει η επιτροπή στο μαγαζί του άλλου και ν’ αρχίσει τις επιτάξεις επειδή εσείς δώσατε μία τσάντα…

Τίποτα, η κλασσική επωδός:

- Η τσάντα περιλαμβάνει όλα όσα θα χρειαστείτε. Και τα ΦΕΚ που θα χρειασθείτε μέσα θα τα βρείτε.

Η τελευταία προσπάθεια ήταν να μας πουν τις τρίαδες ώστε να γνωριζόμαστε φατσικά σε περίπτωση που ξανασυναντηθούμε.
Άλλο στρατιωτικό απόρρητο και τούτο.

Στο τέλος δεν άντεξα και είπα του χαμογελαστού διοικητή.

-Αφού δεν είχατε σκοπό να μας πείτε τίποτα άλλο εκτός από το ότι υπάρχει μια τσάντα που έχει ως και μολύβια και γόμες, γιατί μας κουβαλήσατε Κυριακάτικα;
Θεωρείτε ότι τώρα περάσαμε εκπαίδευση συγκρότησης επιτροπών επιτάξεων;

Εδώ ο διοικητής ξέχασε προς στιγμή τα στρατιωτικά απόρρητα και την τσάντα «everything» και με το πιο πλατύ χαμόγελο που έχω δει ποτέ σε πρόσωπο αξιωματικού στρατού ξηράς απήντησε:

-Για να δούμε, όταν σας χρειαστούμε, αν θα σας βρούμε.
Και τώρα περάστε στο ΚΨΜ που έχουμε ετοιμάσει κάτι να σας προσφέρουμε για τον κόπο που κάνατε να έρθετε μέχρις εδώ στην 651 ΑΒΥΠ.