Κυριακή 1 Μαΐου 2016

Αναστάσιμη υπόμνηση κυβερνητικού πνεύματος


Γυρίζοντας από την Ανάσταση παρακολούθησα το εορταστικό πρόγραμμα της ΕΡΤ.
Πολύ καλές οι τρεις τραγουδίστριες, πολύ καλύτερα τα παλιά ελληνικά τραγούδια που ερμήνευσαν.
Επί πλέον, η ΕΡΤ δεν άφησε ανεκμετάλλευτη την ευκαιρία να μας υπενθυμίσει την ταύτισή της με το σύγχρονο κυβερνητικό πνεύμα.
Ξέρετε, αυτό που πρεσβεύει:
"Οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ δεν διαθέτουν καταθέσεις, οπότε δεν τους αφορούν τα capital controls".
Στην περίπτωσή μας αυτό μεταφράζεται:
"Οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ ακούνε Ρουβά, Ρέμο και χιπ-χοπ, οπότε δεν τους αφορούν τα credits των τραγουδιών που ερμηνεύθηκαν".
No credits λοιπόν, ήτοι ένα μικρό τοσοδούλι, σύντομο σουπεράκι που αναφέρει τίτλο, συνθέτη και στιχουργό στην αρχή κάθε τραγουδιού.
Αφήστε τώρα που οι περισσότεροι από τους συντελεστές των τραγουδιών έχουν από καιρό αποδημήσει εις Κύριον και οι πάλαι ποτέ δισκογραφικές τους έχουν κατεβάσει ρολά, οπότε δεν υπάρχει κάποιος ή κάτι που να "ενδιαφέρεται" (τα εισαγωγικά για όσους ψυχανεμίζονται τους τρόπους υλοποιήσης του ενδιαφέροντος).

Είναι, βέβαια, και το άλλο που δεν πρέπει να παραβλέπουμε:
Στην ΕΡΤ των 2400 ατόμων, που να βρεθεί ένας γραφίστας, ή τέλος πάντων μία χειρίστρια γεννήτριας χαρακτήρων (κατά κόσμον τιτλέζα), για να ρίξει τα credits.
Με τόσο λίγο προσωπικό και την υφιστάμενη έλλειψη πιστώσεων, που δυσκολεύει την εξωτερική παραγωγή, τι μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι;
Και αυτά που κάνουν πολλά είναι...  

Δευτέρα 18 Απριλίου 2016

Αξιολόγηση και ΑΠΕ


Διαβάζω εδώ:  
Αλλάζει το χάρτη των ΑΠΕ το κλείσιμο της αξιολόγησης ,
τα προτεινόμενα μέτρα για να κλείσει η τρύπα που δημιουργήθηκε από το τέλος υπέρ ανανεώσιμων πηγών ενεργείας.
 Άλλη μια περίπτωση κατά την οποία το αναποτελεσματικό (διάβαζε τεμπέλικο και συγχρόνως ανίκανο) κράτος φόρεσε σε εμάς τα κορόιδα ένα ακόμη φέσι. 
Αλλά, ας δούμε πως και από που προέκυψε η τρύπα του τέλους των ΑΠΕ.

Πάντα σε κάθε σημαντική και απότομη τεχνολογική εξέλιξη εμφανίζεται το δίλημμα της κότας και του αυγού.
α) Για να μειωθεί το κόστος της τεχνολογίας πρέπει να υπάρξει εξάπλωσή της.
β) Για να εξαπλωθεί πρέπει να είναι οικονομικά φιλική, δηλαδή το κόστος της να είναι συγκρίσιμο με εκείνο της προϋπάρχουσας τεχνολογίας που έρχεται να συμπληρώσει/υποκαταστήσει.
Ποιό από τα δύο πρέπει να προηγηθεί; 
Το α) του β), ή αντίστροφα;
Αυτό είναι το περίφημα δίλημμα της κότας και του αυγού.

Για να σπάσουν αυτόν τον φαύλο κύκλο, Γερμανοί και Αυστριακοί ακολούθησαν την μέθοδο της επιδότησης του παραγωγού, μέσω κλειστής συμπεφωνημένης ταρίφας για την εκτιμώμενη διάρκεια εκμετάλλευσης της εγκατάστασης.
Αλλά δεν το άφησαν το θέμα "χύμα στο κύμα" .
Έκαναν μια εκτίμηση της συσχέτισης του α) με το β) και κατέληξαν σε μια απομειούμενη καμπύλη χρόνου προς τιμή κιλοβατώρας.
Ο παραγωγός του πρώτου έτους του σχεδίου θα πληρωνόταν τόσο την κιλοβατώρα, αυτός του δεύτερου λιγότερο και ούτω καθ' εξής, έως το τέλος του σχεδίου -μετά από κάμποσα χρόνια- οπότε θα ίσχυε η μελλοντική τιμή της αγοράς, χωρίς καμία επιδότηση.

Οι δικοί μας τεμπέληδες κρατικοί λειτουργοί (από τον υπουργό μέχρι τον κλητήρα) τι έκαναν;
Νομοθέτησαν με καθυστέρηση 5-10 ετών τις αρχικές συνθήκες των Γερμανών/Αυστριακών.
Μετά, πολύ ευχαριστημένοι για την μαρδακία τους πήγαν για τσίπουρα, παρατώντας το θέμα στην μοίρα του και στα κάθε λογής λαμόγια.
Έτσι, ενώ η απόσβεση της επένδυσης στα πρώτα χρόνια του Γερμανικού σχεδίου προεβλέπετο μεγαλύτερη των 15 ετών, εισάγοντας:
- την υψηλότερη απόδοση λόγω γεωγραφίας της Ελλάδας
- την -εν τω μεταξύ- πτώση των τιμών υλικών λόγω της διεθνούς  εξάπλωσης της τεχνολογίας και
- την μικρότερη δαπάνη εξυπηρέτησης κεφαλαίου (χαμηλότερα επιτόκια δανεισμού λόγω QE), 
φτάσαμε να έχουμε απόσβεση της επένδυσης στην Ελλάδα στα 4-5 χρόνια!!!

Και έγινε βέβαια το έλα να δεις.

Το ίδιο που θα γινόταν σήμερα αν το κράτος έβγαινε ν' αγοράσει μετοχές τραπεζών στην τιμή που τις πήρε μέσω ΤΧΣ κάποια χρόνια πριν.

Πέμπτη 7 Απριλίου 2016

Πολυπολιτισμικές συλλογικότητες


Επίδειξη τεχνικής ανορθοδόξου εμπλοκής εκ του συστάδην με χρήση Αφγανικού μωροβόλου.

Παρασκευή 1 Απριλίου 2016

Εγκώμιον Jan Fabre


Διάφοροι νεοφιλεύθεροι απολίτιστοι σεξιστές, και άλλοι φαλλοφοβικοί στοιχήθηκαν πίσω από το μηδενιστικό σλόγκαν "τα παλλόμενα πέη", για να απαξιώσουν την performance του μεγάλου Βέλγου εικαστικού -και προσφάτως αξίου καλλιτεχνικού διευθυντή του φεστιβάλ Αθηνών- Jan Fabre.

Με την μοντέρνα τέχνη δεν είχα ασχοληθεί μέχρι την στιγμή που είδα σε κάποιο περιοδικό ένα μοντέρνο έργο.
Ήταν ένα τρίστηλο χαλύβδινο θερμαντικό σώμα στερεωμένο πάνω σε ένα τετράγωνο πλαίσιο από κόντρα πλακέ θαλάσσης.
Όταν το συζήτησα με την καλή μου πληροφορήθηκα την ουσιαστική συνεισφορά στην μοντέρνα τέχνη υλικών, που χρησιμοποιούμε στις ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις, αρχής γενομένης από την πρωτοποριακή λεκάνη ουρητηρίου τοίχου του Marcel Duchamp 1917.



Την ενηλικίωσή μου όμως σε θέματα μοντέρνας τέχνης έλαβα όταν παλλόμενος από ρίγη συγκίνησης και άκρατου θαυμασμού στάθηκα μπροστά σε μία από τις 90 κονσέρβες "Merda d'artista" (το σκατό του καλλιτέχνη) του Piero Manzoni στην Tate Modern.


Ας ξαναγυρίσουμε όμως στο θέμα του τίτλου.
Είναι άκρως άδικο και συνάμα σεξιστικό να κρίνεται ο καλλιτέχνης μόνο για "τα παλλόμενα πέη" την στιγμή που επιμελώς παραλείπεται αναφορά στο συζυγές έργο με το οποίο ο δημιουργός ολοκληρώνει τον εικαστικό του κύκλο. Αναφέρομαι, βεβαίως, στα "ραντιζόμενα με ροδοπέταλα αιδοία".

Τέλος, σε επίρρωση της άκριτης και άκρατα μεροληπτικής έκφρασης άποψης διαφόρων εμπαθών (μπλιάχ), καταγγέλλω δημόσια την πλήρη αποσιώπηση του κορυφαίου έργο του. "Τις βαλλιστικές γάτες".
Αλλά, όποιος μικρός, όπως εγώ, δεν πέταξε γάτα από ψηλά και ανάποδα για να μελετήσει το πως περιστρέφεται στον αέρα προκειμένου να προσγειωθεί με τα πόδια, παραμένει σίγουρα πολύ "μικρός" για ν' αποτιμήσει την πραγματική αξία των έργων του σπουδαίου αυτού καλλιτέχνη.



Προσθήκη 2/4/2016
Δυστυχώς φιλότεχνοι, οι ακαλλιέργητοι και οι φαλλοφοβικοί γλωσσόφαγαν τον μεγάλο αυτό καλλιτέχνη.
Που πάω να εκφραστώ, σε αυτούς τους απολίτιστους; θα σκέφθηκε και υπέβαλε την παραίτησή του.
Πάπαλα, λοιπόν και δεν πρόκειται να δούμε στην χώρα μας "βαλλιστικές γάτες" και άλλες σοβαρές performances.
Και μην σκεφθείτε:
Σιγά την απώλεια, γάτες πετάμε και εμείς όσες και όποτε θέλουμε.
Λάθος μέγα.
Άσχετοι επιπλέον από άτεχνοι θα είστε όσοι το διανοηθείτε.
Διότι από την έρευνα που έκανα μικρός, για δύο πράγματα μπορώ να σας βεβαιώσω:
α) Ακόμη και από το ένα μέτρο ν' αφήσετε να πέσει γάτα με τα πόδια ψηλά, αυτή θα προσγειωθεί κανονικά με τα πόδια. Αν δεν δείτε την πτώση, δεν μπορείτε να πιστέψετε το πως η γάτα επιτυγχάνει την αστραπιαία περιστροφή του σώματός της μέσω της στροφορμής που δημιουργεί με την ουρά της.
β) Μετά την πρώτη δοκιμή, αν δοκιμάσετε να ξαναπλησιάσετε την γάτα, αυτή θα σας ξεσκίσει με τα νύχια της.
Δείτε στη συνέχεια το youtube video της performance.


Διακρίνετε περιστροφή σώματος συμμετέχουσας γάτας που να υποδηλώνει επιθυμία προσγείωσης;
Μήπως οι χειριστές-εκτοξευτές φοράνε γάντια στα χέρια τους για να προστατευθούν από γραντζουνίσματα;
Όχι βέβαια.
Πως το εξηγείτε εσείς αυτό;
Υπάρχει άλλη προφανέστερη εξήγηση από την οικιοθελή και ενθουσιώδη συμμετοχή των ζωντανών στα δρώμενα;
Ως και οι γάτες κατάλαβαν την καλλιτεχνική αξία της performance και ευχαρίστως μετέχουν στα δρώμενα, κουφιοκεφαλάκηδες.
Τώρα και μία μικρή δόση Βαλεριάνας στο γάλα τους, πριν από την παράσταση, πιστεύω ότι αποτελεί καλό βοήθημα προκειμένου να ξεπεράσουν το φυσιολογικό τρακ του πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού στο σανίδι.   

Τετάρτη 16 Μαρτίου 2016

Επανάχρηση αποθηκών ΚΕΡΑΝΗ

Διαβάζω: 


1) Τα κρυφά κίνητρα της άρνησης.
Όταν κάποιο υπουργείο ευρίσκεται στο κέντρο, οι υπάλληλοί του μπορούν να κάνουν τις δουλειές τους, τα ψώνια τους ή τις συναντήσεις τους, μέσα στο ωράριο εργασίας.
Κλασσικό το φαινόμενο γυναικών υπαλλήλων που αφήνουν τις τσάντες τους (δηλωτικό παρουσίας) επιδεικτικά πάνω στο γραφείο τους και βγαίνουν έξω μόνον με το πορτοφόλι τους.
Αντίστοιχα, οι άνδρες συνάδελφοί τους, προτιμούν την δικαιολογία του: "Πετάγομαι στην τράπεζα να σηκώσω χρήματα".
Το κατά πόσο υπάρχει ΑΤΜ στο ισόγειο, δεν παίζει κανέναν ρόλο.
Όταν το κτίριο του υπουργείου ευρίσκεται στο πουθενά, απλά, δεν βολεύει.

2) Μία από τις πολλές (παλαιά) επικλήσεις λόγων ακαταλληλότητας του κτιρίου.
Το κτίριο κτίσθηκε από την αρχή για χρήση αποθήκευσης καπνού της βιομηχανίας ΚΕΡΑΝΗ.
Η διαδρομή του καπνού την εποχή εκείνη* ήταν τα νωπά φύλλα να ξηραίνονται υπό φυσικές συνθήκες σε υπαίθρια ή ημιυπαίθρια ξηραντήρια από τους παραγωγούς οι οποίοι στην συνέχεια τα διαμόρφωναν σε μικρές "μπάλες" για την μεταφορά τους στις καπνοβιομηχανίες.
Στις βιομηχανίες οι μπάλες έπρεπε να "ξανά-αφρατέψουν", γιατί αν τις "ντανίαζαν" όπως τις παρέλαμβαναν πολύ σύντομα θα "άναβαν" (σάπιζαν).
Κατά την ίδια διαδικασία γινόταν και ένας πρώτος ποιοτικός έλεγχος καθώς και απομάκρυνση υπόπτων ή "αναμένων" φύλλων γιατί όπως μας είχαν επισημάνει: "Ένα φύλλο να σου ανάψει και να μην το πάρεις πρέφα, μπορεί να σου καταστρέψει μια ολόκληρη αποθήκη".
Από την φύση της δηλαδή η χρήση των αποθηκευτικών χώρων απαιτούσε ευρυχωρία, στην οποία το ύψος του χώρου και η επιτρεπόμενη φόρτιση του δαπέδου εξαρτάτο μόνον από τις ανάγκες διακίνησης του προσωπικού και όχι από την αποθηκευμένη πρώτη ύλη. Για την τελευταία, το σημαντικότερο ήταν η ύπαρξη επαρκούς και διαρκούς φυσικού αερισμού για να μην "ανάψει".

Κατά την πρόσφατη ανακατασκευή με σκοπό την επανάχρηση, προκειμένου να περάσουν οι Η/Μ εγκαταστάσεις, σε κάποιους χαμηλοτάβανους χώρους, οι ψευδοροφές κατέβηκαν ακόμη χαμηλότερα.
Ο Κτηριοδομικός Κανονισμός** απαιτεί οι χώροι κυρίας χρήσης να έχουν ελάχιστο καθαρό ύψος 2,40 μέτρων, πράγμα που όπως μαθαίνω δεν διαθέτουν κάποια σημεία του κτιρίου.

Εδώ "πατάνε" οι Δ.Υ., που δεν θέλουν να στερηθούν τις χαρές του κέντρου.

(*) Πληροφορίες έτους 1968 όταν επισκευθήκαμε την καπνοβιομηχανία ΚΕΡΑΝΗΣ στα πλαίσια των μαθημάτων του πρώτου έτους της σχολής Μ/Η του ΕΜΠ.
(**) Τουλάχιστον σύμφωνα με τον προηγούμενο ΓΟΚ.

Τρίτη 8 Μαρτίου 2016

Η λαγουδέρα, η λαγουδέρα όλα τα δείχνει


Η αποθάρρυνση της παράνομης/παράτυπης διέλευσης των θαλασσίων συνόρων είναι σχετικά απλή υπόθεση, υπό την προϋπόθεση ότι  υπάρχει θέληση για κάτι τέτοιο.

Τα εφευρήματα περί βουλιάγματος και  πνιγμού των μεταναστών είναι  μόνον προσχήματα εν αμαρτίαις για να καλύπτονται πίσω τους ιδεοληπτικές Τασίες.

Η μέθοδος είναι απλή: 
Αύξηση του κόστους του εγχειρήματος.
Το αυξημένο κόστος θα ανοίξει άλλους φτηνότερους δρόμους.
Γιατί φαντάζεσθε ότι οι Δανοί ψήφισαν νόμο που τους επιτρέπει να κατάσχουν χρήματα, τιμαλφή και αντικείμενα αξίας διερχομένων προσφύγων/μεταναστών.
Είναι οι Δανοί λαός άκαρδων φασιστών ή ναζιστών; 
'Ετσι νομίζετε;
Απλά, ανεβάζουν το κόστος της διάβασης.

Τι θα μπορούσαμε να κάνουμε εμείς προς την ίδια κατεύθυνση;

Να τηρήσουμε την υφιστάμενη νομοθεσία που εφαρμογή έχει σ' εμάς τους ιθαγενείς, αλλά όταν πρόκειται για  πρόσφυγες/μετανάστες, πέρα βρέχει.

Αν είχατε ποτέ φουσκωτό σκάφος θα ξέρατε τα ακόλουθα:

'Όταν σας βρει στην θάλασσα το Λιμενικό θα σας ζητήσει:
α) Για σκάφη μεγαλύτερα από τα λίγα μέτρα, ή μηχανές μεγαλύτερης ιπποδύναμης από λίγους ίππους, πτυχίο κυβερνήτη θαλασσίου μέσου. Δεν έχετε; Προβλέπεται πρόστιμο.
β) Για σκάφη ως το α) πρωτόκολλο πλήθους επιβαινόντων. Σας βρήκαν έχοντας πάνω στο σκάφος περισσότερους επιβάτες από όσους επιτρέπει το πρωτόκολλο; Προβλέπεται πρόστιμο.
β) Για σκάφη, ανεξαρτήτως μήκους, λεμβολόγιο  και άδεια εκτελέσεως πλόων. Δεν έχετε; Προβλέπεται πρόστιμο.
γ) Πλήρη και πρόσφατη συλλογή σωστικών μέσων. Δεν έχετε ή έχουν λήξει  οι ημερομηνίες των καπνογόνων ή των φωτοβολίδων; Προβλέπεται πρόστιμο.
δ) Πλέετε την νύκτα χωρίς φανούς σήμανσης; Προβλέπεται πρόστιμο.

Στην εφαρμογή τώρα.

Ένα drone λίγες εκατοντάδες μέτρα από την ακτή "υποδέχεται" το φουσκωτό φωτογραφίζοντας αυτόν που κρατάει πορεία (τιμόνι).
Με το που θα πιάσει στεριά το φουσκωτό, οι πρόσφυγες/μετανάστες στο hot spot για καταγραφή και αυτός στην φωτογραφία στο αυτόφωρο. Κατά μη-μαχητό τεκμήριο είναι ο κυβερνήτης του σκάφους. Πληρώνει τα πρόστιμα ή κρατείται.

Ας εφαρμοσθεί μερικές φορές, να μαθευτεί στους κόλπους των υποψηφίων προσφύγων/μεταναστών, να δούμε ποιός θα δεχθεί να κάνει τον πηδαλιούχο της επόμενης φουρνιάς. Αλλά πάλι, χωρίς κουμάντο στο πηδάλιο σκάφος δεν πλέει.

Και για όσους τώρα αρχίσουν την υπεράσπιση των διακινητών μέσα από την υποκριτικά κλαψιάρικη "ευαισθησία" του "γυναίκες και παιδάκια πνίγονται", μία κουβέντα:

Ο νομοθέτης που επέβαλε τα παραπάνω μέτρα (από α έως το δ ) έναν σκοπό είχε:
Να προστατεύσει τους επιβάτες, είτε από την δική τους απερισκεψία, είτε -κυρίως- από τους αδίστακτους οι οποίοι με σκοπό το κέρδος δεν διστάζουν να εκθέτουν ανθρώπους σε κίνδυνο.
Αυτοί που βγάζουν τα φουσκωτά στο πέλαγος δεν είναι ούτε προσφυγοπούλες ούτε προσφυγόπουλα.
Δουλέμποροι του κερατά είναι.
Μην -αφελώς- ρίχνετε νερό στον αδίστακτο μύλο τους.

Προσθήκη 2/4/2016
Από τον ιστότοπο astraparis.gr της Χίου:
".... και μάλιστα χθες οκτώ πρόσφυγες και μετανάστες που έφτασαν στην Δασκαλόπετρα παρέμειναν στον χώρο του λιμεναρχείου Χίου.
Να σημειώσουμε ότι στο περιστατικό αυτό συνελήφθη και ένας 18χρονος χειριστής του σκάφους ως ο διακινητής των προσφύγων και μεταναστών."
Αρχίζουν να καταλαβαίνουν, εκεί στην κυβέρνηση, την διαφορά ανθρώπων που επιχειρούν να προστατευθούν από βομβαρδισμούς, τζιχαντιστές και λοιπά κακοποιά στοιχεία από νεοφυείς επιχειρήσεις θαλασσίων λαθρομεταφορών. 
Δείχνουν, σιγά-σιγά, να ξεκολλάνε από το μέχρι πρόσφατα ισχύσαν δόγμα της κυρά-Τασίας:  
"Όλοι τους, πρόσφυγες είναι".

Σάββατο 5 Μαρτίου 2016

Λαθροχειρίες δεν υπάρχουν


Άκουγα σε μία τηλεοπτική εκπομπή έναν επιτηδευμένο αγράμματο να αναπαράγει το πολύ διαδεδομένο ΣΥΡΙΖΑικό εφεύρημα:

Λαθρομετανέστες δεν υπάρχουν, γιατί δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι.
Σωστά;

Οι απαρτίζοντες σήμερα τον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν καμία σχέση με τους παλιότερους αριστερούς και αυτό σε εμάς τους παλαιότερους είναι αυταπόδεικτο.
Το καταλαβαίνουμε μόνο με το να φέρουμε στο μυαλό τους μακαρίτες Ηλία Ηλιού, Λεωνίδα Κύρκο κ.α. ν' εκστομίζουν τέτοιες παπαριές.

Οι επίγονοι όμως, λόγω της γενικής εκπαιδευτικής χαλαρότητας, έχουν μια δικαιολογημένη ροπή προς την κουτοπόνηρη αγραμματοσύνη.
Σαν κοινωνία, μας πήρε μία-δυό γενιές για να το "επιτύχουμε" αυτό.
Θεμελιωτές της τάσης είναι οι ΠΑΣΟΚοι της δεκαετίας του 80 οι οποίοι λάνσαραν την εξίσωση αγραμματοσύνη = λαϊκότητα, άρα καλό πράγμα.

Για να καταστούμε όμως συμβατοί με την σύγχρονη άποψη περί "πολιτικής ορθότητας"* πρέπει να αναθεωρήσουμε -επί το γενικότερο- το λεξιλόγιο.

Δεν πρέπει να λέμε λαθρομετανάστης, αλλά παράτυπος μετανάστης.
Σωστά;

Για λόγους τώρα ισότητας πρέπει να εφαρμόσουμε την προηγούμενη αρχή και σε άλλες λέξεις που αφορούν "λαθραίους ανθρώπους":

λαθρέμπορος -> παράτυπος έμπορος

λαθρεπιβάτης -> παράτυπος επιβάτης

λαθροκυνηγός/λαθροθήρας -> παράτυπος κυνηγός

λαθραλιεύς -> παράτυπος ψαράς

λαθρανασκαφεύς ->παράτυπος σκαφτιάς

λαθρόβιος  -> παράτυπα ζωντανός

...... και δεν συμμαζεύεται

Και βέβαια, λαθροχειρίες δεν υπάρχουν, αφού δεν υπάρχουν λαθραία χέρια!
Σωστά;

Προσωπικά προτιμώ την απλή, καθαρή και κομψή εκδοχή της αγαπητής θείας Τασίας:

Λαθρομετανάστες δεν υπάρχουν, αφού δεν υπάρχουν μετανάστες (to start with)! Όλοι τους είναι πρόσφυγες!

Λαθρο-ανύπαρκτοι μπορούν να υπάρχουν;
Σίγουρα όχι.

Αφοπλιστικό, επιχείρημα που επιχειρεί να γοητεύσει την (όποια) νοημοσύνη των σανοφάγων, αλλά τουλάχιστον δεν βιάζει την γλώσσα. Κάτι είναι και αυτό.

(*)  PC = politically correct
Άλλη μια αμερικανιά που την κατάπιαμε αμάσητη μαζί με την Thanksgiving day και το Halloween, που πλέον εορτάζονται και στα ημεδαπά σχολεία.

Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2016

Γάτα Ιμαλαίων & Agatha Christie


 
 
Το μάτι μου κόλλησε στο παραπάνω σκίτσο της Ευτυχίας Ξένου που εικονογραφεί το σχετικό δημοσίευμα του Βήματος. Κάτι δεν μου πήγε καλά από την πρώτη στιγμή.
Πολύ σύντομα είχα καταλήξει στο τι δεν "κόλλαγε":
Ενώ η αριστερή πλευρά του σκίτσου, αυτή που απεικονίζει δύο καθιστούς άνδρες σε γωνιακό καναπέ, διακρίνεται για την σχεδόν "ρεαλιστική" προοπτική της, η δεξιά, με την γάτα στο μαξιλάρι, μου θυμίζει τον σκύλο στην αφίσα του Θεόφιλου και τον "μικρό ναυτόπαιδα" του Μπόστ που έχουμε κρεμασμένους στο σαλόνι.
Μπορεί ένας/μία σκιτσογράφος να έχει τόσο μεγάλη διακύμανση ως προς την απόδοση της προοπτικής;

Τώρα θα διερωτηθείτε τι δουλειά έχει η Agatha Christie σε όλη αυτήν την ιστορία;
Αν έχετε παρακολουθήσει τις τηλεοπτικές αποδόσεις των έργων της συγγραφέως, μεταδίδονται κάθε Κυριακή στις 7 από την ΕΡΤ, το "κλειδί" του μυστηρίου σε μία από τις πρόσφατες ιστορίες ήταν ότι η ζωγράφος ζωγράφισε τον πίνακα από καρτ-ποσταλ και όχι εκ του φυσικού. Αυτό προέκυψε όταν ηρωίδα του αστυνομικού μυθιστορήματος παρατήρησε ότι στον πίνακα φιγουράριζε η προκυμαία και ο φάρος της παραλίας, όταν είχαν καεί 4 χρόνια πριν την υποτιθέμενη ημερομηνία δημιουργίας του πίνακα.

Ε, τώρα βάλτε σε λειτουργία τα φαιά σας κύτταρα και ακολουθήστε με στον δρόμο των μαθητευόμενων Ηρακλέων Πουαρώ.


Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2016

Βουλαρίνος: "Αριστερός είμαι...γιατί; ...κοροίδο είμαι;"


Σε μια εποχή

  • που η χώρα βρίσκεται σε τεράστια αναστάτωση,
  • που οι αγρότες έχουν βγει με τα τρακτέρ στα μπλόκα αρνούμενοι να πληρώσουν το εθνικό "μάρμαρο" μέσω της αύξησης των "ασφαλιστικών" εισφορών που στην ουσία είναι πρόσθετοι φόροι,
  • που οι επιστήμονες έχουν κλείσει  τα γραφεία τους και διαδηλώνουν,
  • που τα capital controls ζουν και βασιλεύουν,
  • που το ΑΕΠ έχει μειωθεί κατά 26,2% από το 2008
  • που προβλέπεται ύφεση 2,9% για το 2016
  • που το μεταναστευτικό είναι μια βραδυφλεγής κοινωνική και οικονομική βόμβα, παρακαταθήκη της θείας Τασίας, επειδή δεν τα κατάφερνε στα γεμιστά και τις μαρμελάδες,
  • που τα νεα παιδιά είναι άνεργα ή ξενιτεύονται για να βρουν δουλειά,
Σύριζα, Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ (όλα τα ιστορικά enfants gâtés) σε αγαστή σύμπνοια φόρτωσαν με άνεση το δημόσιο χρέος με επιπλέον 326 εκατομμύρια ευρώ, συν μερικά ακόμη εκατομμύρια ληξιπρόθεσμων οφειλών, συν τη μισθοδοσία των εργαζομένων του Μεγάρου Μουσικής!

Γιατί;
Για να δημιουργήσουν μια ακόμη ΔΕΚΟ στο στυλ των κρατικοποιήσεων της εποχής του '80, αυτήν τη φορά στον πολιτισμό. 
Πέρασε όμως η εποχή που τέτοιες κρατικές "απλοχεριές" περνούσαν απαρατήρητες. 
Τώρα οι ευρωπαίοι απολίτιστοι "δανειστές-τοκογλύφοι" ζητούν ισοδύναμα.
Που να καταλάβουν τις "ανάγκες" ενός κουλτουριάρη λαού για κρατικοδίαιτο "πολιτισμό".
Όταν εμείς φτιάχναμε Παρθενώνες αυτοί έτρωγαν βελανίδα, έτσι δεν είναι;
Από πού θα τα βρει η Κυβέρνηση; 
Θα φορτώσει με πρόσθετους φόρους τα συνήθη "κορόιδα"; 
Θα μας υποβάλλουν σε πρόσθετες θυσίες, για τα μπορούν να το παίζουν "άρχοντες", σπαταλώντας "δημόσιο" χρήμα χωρίς περίσκεψη, χωρίς λύπη, χωρίς αιδώ
Ποιά είναι η λογική τέτοιων αποφάσεων; 
Στη φιλοσοφία του πολιτικού μας συστήματος εξουσίας, στην οποία εσχάτως εντάχθηκε πλησίστιος και ο Σύριζα, η λογική είναι σαφής:
Ο μεν Σύριζα δημιουργεί μερικές ακόμη θέσεις αργόμισθων συριζαίων golden boys, συν ένα επιπλέον βήμα κυβερνητικά ελεγχόμενου πολιτισμού. 
Τα δε δύο άλλα κόμματα, που προηγήθηκαν στην εξουσία, συγκαλύπτουν τα δικά τους "πάρτυ" στο θέμα αυτό.
Γιατί είχα συμμετάσχει σαν μελετητής στην ομάδα μίας από τις τέσσερεις κοινοπραξίες που διαγωνίσθηκαν για την κατασκευή της επέκτασής του και δεν "συναξάρομαι" τόσο εύκολα όσο το μέσο "κορόιδο" που καλείται πάλι να "κεράσει".

Η πρέπουσα λύση θα ήταν να βγει στον πλειστηριασμό, όπως στην -λίαν προσεχώς- αντίστοιχη περίπτωση η υποθήκη κάθε μικρο-ιδιοκτήτη που δεν εξυπηρετεί το δάνειό του.  
Αλλά πού;
Μας το θύμισε πρόσφατα ο "Βαγγέλης ο Βενιζέλος":
Όταν η μαϊμού ανεβαίνει στο δέντρο, αποκαλύπτονται και τα οπίσθιά της.
Και τα "οπίσθια" του Μεγάρου Μουσικής δεν συγκαταλέγονται στα "πολιτιστικά" ατού της χώρας γεγονός που συνηγορεί στο "χώσιμό τους" κάτω από το χαλάκι.