Δευτέρα 18 Απριλίου 2016

Αξιολόγηση και ΑΠΕ


Διαβάζω εδώ:  
Αλλάζει το χάρτη των ΑΠΕ το κλείσιμο της αξιολόγησης ,
τα προτεινόμενα μέτρα για να κλείσει η τρύπα που δημιουργήθηκε από το τέλος υπέρ ανανεώσιμων πηγών ενεργείας.
 Άλλη μια περίπτωση κατά την οποία το αναποτελεσματικό (διάβαζε τεμπέλικο και συγχρόνως ανίκανο) κράτος φόρεσε σε εμάς τα κορόιδα ένα ακόμη φέσι. 
Αλλά, ας δούμε πως και από που προέκυψε η τρύπα του τέλους των ΑΠΕ.

Πάντα σε κάθε σημαντική και απότομη τεχνολογική εξέλιξη εμφανίζεται το δίλημμα της κότας και του αυγού.
α) Για να μειωθεί το κόστος της τεχνολογίας πρέπει να υπάρξει εξάπλωσή της.
β) Για να εξαπλωθεί πρέπει να είναι οικονομικά φιλική, δηλαδή το κόστος της να είναι συγκρίσιμο με εκείνο της προϋπάρχουσας τεχνολογίας που έρχεται να συμπληρώσει/υποκαταστήσει.
Ποιό από τα δύο πρέπει να προηγηθεί; 
Το α) του β), ή αντίστροφα;
Αυτό είναι το περίφημα δίλημμα της κότας και του αυγού.

Για να σπάσουν αυτόν τον φαύλο κύκλο, Γερμανοί και Αυστριακοί ακολούθησαν την μέθοδο της επιδότησης του παραγωγού, μέσω κλειστής συμπεφωνημένης ταρίφας για την εκτιμώμενη διάρκεια εκμετάλλευσης της εγκατάστασης.
Αλλά δεν το άφησαν το θέμα "χύμα στο κύμα" .
Έκαναν μια εκτίμηση της συσχέτισης του α) με το β) και κατέληξαν σε μια απομειούμενη καμπύλη χρόνου προς τιμή κιλοβατώρας.
Ο παραγωγός του πρώτου έτους του σχεδίου θα πληρωνόταν τόσο την κιλοβατώρα, αυτός του δεύτερου λιγότερο και ούτω καθ' εξής, έως το τέλος του σχεδίου -μετά από κάμποσα χρόνια- οπότε θα ίσχυε η μελλοντική τιμή της αγοράς, χωρίς καμία επιδότηση.

Οι δικοί μας τεμπέληδες κρατικοί λειτουργοί (από τον υπουργό μέχρι τον κλητήρα) τι έκαναν;
Νομοθέτησαν με καθυστέρηση 5-10 ετών τις αρχικές συνθήκες των Γερμανών/Αυστριακών.
Μετά, πολύ ευχαριστημένοι για την μαρδακία τους πήγαν για τσίπουρα, παρατώντας το θέμα στην μοίρα του και στα κάθε λογής λαμόγια.
Έτσι, ενώ η απόσβεση της επένδυσης στα πρώτα χρόνια του Γερμανικού σχεδίου προεβλέπετο μεγαλύτερη των 15 ετών, εισάγοντας:
- την υψηλότερη απόδοση λόγω γεωγραφίας της Ελλάδας
- την -εν τω μεταξύ- πτώση των τιμών υλικών λόγω της διεθνούς  εξάπλωσης της τεχνολογίας και
- την μικρότερη δαπάνη εξυπηρέτησης κεφαλαίου (χαμηλότερα επιτόκια δανεισμού λόγω QE), 
φτάσαμε να έχουμε απόσβεση της επένδυσης στην Ελλάδα στα 4-5 χρόνια!!!

Και έγινε βέβαια το έλα να δεις.

Το ίδιο που θα γινόταν σήμερα αν το κράτος έβγαινε ν' αγοράσει μετοχές τραπεζών στην τιμή που τις πήρε μέσω ΤΧΣ κάποια χρόνια πριν.