Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014

Εφευρετικότητας ανάγνωσμα


Λόγω επαγγέλματος, έχω χρησθεί υπεύθυνος παραγγελίας-παραλαβής πετρελαίου θέρμανσης για την πολυκατοικία μας.
Αυτό, εδώ και 30 κάτι χρόνια και παρ' όλα αυτά δεν παύει να με εκπλήσσει η "εφευρετικότητα" στις μεθόδους κλοπής της παραδοτέας ποσότητας.
Τι κι' αν έχω δει: Βενζίνη στον μετρητή συγκοινωνούντων δοχείων, ράβδους υπό κλίση ή που δεν βρήκαν ποτέ τον πυθμένα και άλλα πολλά. Σήμερα έμαθα και μια καινούργια την οποία θα σας αποκαλύψω.

Πριν όμως από αυτό ένα ταχύτατο σεμινάριο παραλαβής πετρελαίου.
Χρυσούς κανών:
Ότι και να κάνετε, θα σας κλέψουν στην ποσότητα.
Το ότι θα σας κλέψουν, είναι δεδομένο.
Αυτό που "παίζεται" είναι το αν θα σας κλέψουν πολύ ή λιγότερο.
Είπαμε παραλαμβάνω εδώ και 30+ χρόνια και ξέρω τι γράφω.
Η μόνη άμυνα που έχετε, είναι να περιορίσετε στο ελάχιστο τις παραλαβές, αφού σε κάθε μία από αυτές τα λίτρα που λείπουν είναι μέσα σε κάποια όρια.
Προσωπικά, αφήνω την δεξαμενή ν' αδειάσει μέχρι το κατώτατό της σημείο, πριν να τραβήξει αέρα ο καυστήρας και την γεμίζω μέχρι σχεδόν να ξεχειλίσει.
Και επειδή το 1980 είχα την ευφυή έμπνευση να βάλω την μεγίστη δυνατή σε χωρητικότητα δεξαμενή (1,25x1,25x2,5μ) τώρα παραγγέλνω 3700 λίτρα την φορά.
Με αυτόν τον τρόπο ποσοστιαία η κλοπή μειώνεται.
Όσοι ατυχείς διαθέτουν μικρή δεξαμενή ή ανύπαρκτο αποθεματικό στο ταμείο των κοινοχρήστων και εξ ανάγκης αγοράζουν 500-1000 λίτρα την φορά, πάνε σφαγμένοι από χέρι.

Τον παραπάνω "χρυσό" κανόνα παραβίασα σήμερα γιατί συνέτρεξαν οι ακόλουθοι λόγοι:
α) Η τιμή του αργού πετρελαίου έπεσε τον τελευταίο καιρό κάτω από τα 80 Δολ. το βαρέλι, τιμή που θεωρείται φθηνή.
Βέβαια, μόλις έβαλα πετρέλαιο, η τιμή του αργού έπεσε κάτω και από τα 75 Δολ. το βαρέλι, αλλά περί τύχης-γκίνιας, κολοκυθόπιτα.
β) Το Ευρώ έχει πάρει την κατιούσα και αν άφηνα την δεξαμενή ν' αδειάσει (συνυπολογιζόμενης της οικονομίας που εδώ και 2-3 χρόνια κάνουμε και της βοήθειας προς αυτήν την κατεύθυνση που προσφέρει ο ήπιος καιρός) θα φτάναμε Φεβρουάριο-Μάρτιο, οπότε ποιός ξέρει τι ισοτιμία προς το Δολ. ΗΠΑ θα έχει τότε το Ευρώ.
γ) Άκουσα στο ραδιόφωνο  διαφήμιση εταιρείας πετρελαιοειδών με καλούς οικονομικούς όρους και μέτρηση με συσκευή in-line που από καιρό είχα βάλει στο μάτι να την αγοράσω, για να ξέρω κάθε φορά το πόσο με κλέψανε. (Είπαμε, η κλοπή είναι δεδομένη και αδιαμφισβήτητη, την έκτασή της εξετάζουμε).
Το πακέτο όμως ίσχυε μέχρι 29/11/2014.

Έτσι λοιπόν παρήγγειλα 2300 Λίτρα, όση δηλαδή χωρητικότητα διέθετε η δεξαμενή.
Σημειώνω ότι την στάθμη του πετρελαίου την μετράω με Laser meter (Leica DISTO D5) με ακρίβεια χιλιοστού, πράγμα που μεταφράζεται σε συν/πλην 2 λίτρα καυσίμου.

Ήρθε λοιπόν το βυτιοφόρο που το οδηγούσε ένας ευγενής νεαρός, βάλαμε την συσκευή που διαθέτει και πιστοποίηση εργαστηρίου του ΕΜΠ και πώς λέτε συνετελέσθη η αναπόφευκτη κλοπή;
Όταν η ένδειξη έφτασε τα 2280 λίτρα ο νεαρός με πήδημα που θα το ζήλευε το πιο καλογυμνασμένο αιλουροειδές, έκανε έναν σάλτο από την καρότσα του βυτιοφόρου από την οποία παρακολουθούσε το περιεχόμενο της δεξαμενής και έκλεισε την βάνα της μάνικας με την δικαιολογία ότι τελείωσε το πετρέλαιο και θα πέρναγε αέρας ο οποίος θα αλλοίωνε την μέτρηση.
Τρίχες κατσαρές δηλαδή, αλλά κάποια δικαιολογία έπρεπε να βρει.
Επειδή δε ο μετρητής δίνει στο τέλος τα περιθώρια σφάλματος της μέτρησης, που ήταν συν/πλην 20 Λίτρα, τι χρεία πλειόνων μαρτύρων πλέον έχουμε;
2280 συν 20 = 2300 Λίτρα.

Το ότι τον είχα πάρει είδηση να κάνει υπολογισμούς στο κινητό του τηλέφωνο, προφανώς δεν με θεώρησε τόσο έξυπνο ώστε να το συνδυάσω.
100 η αλεπού, 110 το αλεπουδάκι, έτσι δεν πάει;

Όταν μου το είπε, έσκασα στα γέλια με το τι σκαρφίστηκαν για να κλέψουν κάποια λίτρα, ακόμη και με την πολυδιαφημισμένη συσκευή που υποτίθεται εξασφαλίζει την παράδοση της σωστής ποσότητας. Δεν παίζονται, πραγματικά, τους βγάζω το καπέλο.

Ο νεαρός πήγε να μου το παίξει θιγμένος, αλλά όσο καλός ήταν στα σάλτα, τόσο υστερούσε στην υποκριτική:
"Δεν δέχομαι να υπονοείτε ότι σας έβαλα λιγότερη ποσότητα....", άρχισε να απαγγέλει και ήθελε να συνεχίσει με το ποιηματάκι του, αλλά τον διέκοψα:

-Κοίτα, του λέω, κάποιος συνάδελφός σου πριν από αρκετά χρόνια που τον είχα κυριολεκτικά γκαστρώσει, στο τέλος δεν άντεξε και μου είπε:
- Και στην αγορανομία να πας, έναν πόντο στο γέμισμα μου τον δικαιολογεί.
Αυτόν τον πόντο θα τον πάρω, θες-δεν θες. Για παραπάνω το συζητάμε....

Ένας "πόντος" στην δεξαμενή μου αντιστοιχεί σε 32 περίπου λίτρα, οπότε τα 20 λίτρα του μετρητή, σύμφωνα με τα ήθη και τα έθιμα του επαγγέλματος, είναι μέσα στα "παραδεκτά" όρια.

Και για να είμαι απολύτως δίκαιος, από την μέτρηση της στάθμης που έκανα αφού έφυγε, η "διαφορά" μου ήταν μικρότερη από προηγούμενα χρόνια, γιατί κρατάω αναλυτικότατα τις μετρήσεις. Διαφορά όμως από τον κυβισμό της δεξαμενής συνεχίζει να υφίσταται.

Συμπέρασμα:
Αν αντιληφθείτε διαφορετικά  το περιεχόμενο του ραδιοφωνικού διαφημιστικού μηνύματος, δηλαδή από "δεν σας κλέβουμε" σε "σας κλέβουμε λιγότερο από τον ανταγωνισμό", έχετε μια εγκυρότατη ραδιοφωνική καμπάνια.

Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014

Θα ξηλώσει το Ευρωκοινοβούλιο τις καστάνιες από τους μετρητές τις ΔΕΗ;


Ένα θέμα για το οποίο "γκρινιάζω", και εγώ δεν θυμάμαι πλέον από πότε.

Όλα ξεκίνησαν όταν έμαθα ότι σε κάποιες επαρχίες του Καναδά οι μετρητές κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας δεν διαθέτουν την γνωστή καστάνια.
Μπορούν δηλαδή, όταν κάποιος καταναλωτής γίνει παραγωγός, να γυρίζουν ανάστροφα και να «σβήνουν» κιλοβατώρες τις οποίες κατά την συνήθη λειτουργία τους «γράφουν».

Και πως δέχονται, ρώτησα, οι τοπικές ΔΕΗ αυτό το σύστημα, σύμφωνα με το οποίο αγοράζουν την κιλοβατώρα στην τιμή που την πουλάνε;
Υπολόγισαν τα πράγματα και τις συμφέρει, μου απήντησαν.

Ο Καναδάς είναι μια πολύ εκτεταμένη και στην πλειονότητά της αραιοκατοικημένη χώρα.
Η κατασκευή, λειτουργία και συντήρηση γραμμών μεταφοράς, πχ για να δώσουν ρεύμα σε έναν καταυλισμό 50-100 ατόμων 100 χιλιόμετρα μακριά από την πλησιέστερη  πόλη, έχει μεγάλο συνολικό κόστος κτήσης και εκμετάλλευσης.
Δίνοντας λοιπόν κίνητρα για επιτόπια παραγωγή, στην ουσία κερδίζουν, γιατί είναι υποχρεωμένες να πάνε μέχρι τον πλέον απομακρυσμένο καταναλωτή.
Και με αυτό το απλούστατο σύστημα, ούτε λογιστήρια χρειάζονται, ούτε διπλο-εγγραφές, ούτε γραφειοκρατία.
Τίποτα, ο μετρητής από μόνος του αντιλογίζει τις πιστώσεις με τις χρεώσεις.
Απλό σύστημα που δουλεύει.

Τι έκαναν οι αντίστοιχοι δικοί μας 2-3 δεκαετίες αργότερα;

Πρώτα, προ χρεοκοπίας, δώσανε χλιδάτες τιμές αγοράς της κιλοβατώρας στους ιδιώτες παραγωγούς, γιατί γενικά ήσαν πολύ «large» με τα χρήματα των καταναλωτών (τέλος ΑΠΕ) και για να γίνει και «παιχνίδι» με τις άδειες.
Στην συνέχεια «ανακάλυψαν» τα καλά της επιτόπιας παραγωγής και "άνοιξαν" το παιχνίδι στα νοικοκυριά με τα οικιακά φωτοβολταικά και τους αγρότες για να μην ξεκολλάνε από τα καφενεία.

Μετά, ήρθε η χρεοκοπία.
Που να μαζέψουν πλέον τα χρήματα για να πληρώσουν τους μικρούς και μεγάλους παραγωγούς. Έβαλαν ειδική φορολογία, ξαναέβαλαν δεύτερη φορολογία και στο τέλος είπαν: 
«Όποιος πρόλαβε-πρόλαβε, άλλοι δεν χωράνε».
Τότε ανακάλυψαν έναν κλώνο του «net metering» (ελληνιστί: ηλεκτροπαραγωγή προς ιδιοκατανάλωση), αυτό δηλαδή που έκαναν οι Καναδοί κάποιες δεκαετίες πριν.
Αλλά όχι και να το κάνουν όπως οι Καναδοί.
Να το ελληνοποιήσουνε, βρε αδερφέ, να χρειάζεται δεύτερος μετρητής, δεύτερη μέτρηση και ένα ολόκληρο λογιστήριο για να χρέω-πιστώνει.
Αλλοίμονο, θα χάσουνε το ΦΠΑ και τις θέσεις «εργασίας»;

Σε όλα αυτά τα μαύρα και τελείως απογοητευτικά, που εξηγούν βεβαίως το γιατί χρεοκοπήσαμε σαν χώρα, σκάει ακτίνα ελπίδας από το Ευρωκοινοβούλιο:


Εφόσον ψηφιστεί τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, ίσως και να εξισωθούμε με τους κατοίκους του Saskatchewan (φωτό για να οπτικοποιήσετε όσα έγραψα παραπάνω).


Θα πάρει βέβαια στους δικούς μας κάποια χρόνια μέχρις ότου προσαρμοσθούν, αλλά τι να κάνουμε,
κάλιο αργά, παρά ποτέ...