Κυριακή 3 Μαΐου 2015

Ιστορίες ασυρμάτου δικτύου ΑΜΔΑ


Στο forum της Ubiquiti ένας εργαζόμενος σε αυτήν έγραψε:

"We want to encourage the Industry to deploy multipoint (AirMax) on V/H pol and point-to-point (AirFiber) on 45deg slant pol to provide additional PTP/mulitpoint isolation and improve overall network performance."

Αν ψάξω τις -προ δεκαετίας και βάλε- αναρτήσεις μου στο forum του ΑΜΔΑ=AWMN, θα βρω  αρκετά μηνύματά μου στα οποία συνιστώ ακριβώς το ίδιο, δηλαδή την πόλωση των 45 μοιρών για τις ζεύξεις κορμού (point-to-point) έναντι της κατακορύφου που ήταν και παραμένει η συνηθέστερη επιλογή.

Πως είχε προκύψει αυτό:
Προσπαθούσαμε με τον Σπύρο (spirosco) να βελτιώσουμε το μεταξύ μας λινκ που ήταν εξόχως ασταθές.
Ο Σπύρος από την πλευρά του είχε στήσει ένα τηλεσκόπιο και προσπαθούσε να με εντοπίσει, προκειμένου να ρυθμίσει με την μεγίστη δυνατή ακρίβεια την σκόπευση του πιάτου του.
Αλλά δεν με έβρισκε.
Αρχίσαμε λοιπόν:
-Σπύρο, πρέπει να βλέπεις τον τρούλο μιας εκκλησίας.
-Ναι, τον βλέπω.
-Λίγο πιο αριστερά είμαι εγώ και σου κουνάω μια κατακόκκινη πετσέτα για να με δείς.
-Εσένα... δεν σε βλέπω.
-Τι βλέπεις λίγο πιό αριστερά;
-Βλέπω ... (περιγράφει τι βλέπει)
-Ε, ωραία αφού βλέπεις εκείνο και το άλλο, δεν γίνεται να μην με βλέπεις. Αυτά που μου περιγράφεις ανήκουν στο ρετιρέ της πολυκατοικίας του επόμενου παράλληλου δρόμου. Εγώ βρίσκομαι 50-100 μέτρα μπροστά, προς το μέρος σου. Δεν μπορείς να βλέπεις το φόντο μου και να μην βλέπεις εμένα!
-Έλα όμως που δεν σε βλέπω...

Με τα πολλά στο τέλος το βρήκαμε.
Στην ευθυγραμμία μας παρεμβάλετο το πολυόροφο κτήριο του ΟΤΕ στην Γ' Σεπτεμβρίου.
Με τέτοια ακρίβεια ώστε να μασκάρει προς βορρά όλη την δική μου ταράτσα, εκτός από τα νοτιότερα 1-2 μέτρα.
Όταν πήγα, σχεδόν στο χείλος της μεσοτοιχίας και του κούνησα την πετσέτα, επιτέλους με είδε.
Δυό βήματα πιό πίσω, με έκρυβε ο πύργος του ΟΤΕ.

Αυτό εξηγούσε και την αστάθεια στην λειτουργία του λινκ.
Με την μισή ζώνη Fresnel κομμένη και τις ανακλάσεις στις κατακόρυφες ακμές του κτηρίου ή ραδιόζευξη ήταν τύπου "που θα κάτσει η μπίλια".
Άλλοτε συνέβαλε το κατ' ευθείαν κύμα με τις ανακλάσεις, άλλοτε αλληλοαναιρούντο.
Στους 2,4GHz η χωρική απόσταση μεταξύ των δύο προηγουμένων καταστάσεων είναι λίγα εκατοστά του μέτρου.

Το γυρίσαμε τότε σε οριζόντια πόλωση προκειμένου να μειώσουμε -κατά το δυνατόν- την επίδραση των ανακλάσεων στο κτήριο του ΟΤΕ.
Βελτιώθηκε αρκετά, αλλά όπως ήδη είχε φθάσει η ώρα της δύσης του ηλίου, μαζέψαμε και αρκετό θόρυβο.

Δεν δοκιμάζουμε και στις 45 μοίρες;
Μετά από πολλά Α-Β tests αποδείχθηκε ότι ο "έντιμος συμβιβασμός" των 45 μοιρών ήταν και ο καλύτερος που μπορούσε να επιτευχθεί.*

Ακόμη και σήμερα ένα από τα υφιστάμενα λινκς, αυτό με τον Βαγγέλη (cyberangel), παραμείνει στις 45 μοίρες απομεινάρι των "ηρωικών" εποχών του ασύρματου δικτύου, τότε που σκαρφαλώναμε σαν τα κατσίκια στις ταράτσες προκειμένου να "βγεί" το λινκ.

(*) Βαρουφάκη τ' ακούς;
Πήγαμε στις 45 μοίρες. Δεν είπαμε στον ΟΤΕ να κάνει λίγο πιό 'κεί τον πύργο του.