Παρασκευή 27 Μαΐου 2011

Οικοδομικό Δασικό Τετράγωνο

Είδα μία μέρα στην τηλεόραση τον Δήμαρχο της Πεντέλης να διαμαρτύρεται ότι στους νέους δασικούς χάρτες που κυκλοφόρησαν η κεντρική πλατεία της Πεντέλης εμφανίζεται σαν δάσος.

Δεν μπορεί λέω, αυτό παρα-είναι χοντρό, μήπως ο κύριος Δήμαρχος πάει να καλύψει τίποτε οικοδομικές παρανομίες του Δήμου του, με τέτοιους απίθανους ισχυρισμούς;

Την γυναίκα μου όμως, που έχει ζήσει -για 33 χρόνια- την δημόσια διοίκηση από μέσα, κάτι τέτοια δεν την εκπλήσσουν.
Τα θεωρεί εντελώς πιθανά.

Και μιας και είμαι ιδιοκτήτης ενός οικοπέδου στον Σχινιά του Μαραθώνα, να την να παίρνει τηλέφωνο για να μάθει τι γίνεται τον ΟΣΔΕ (Οικοδομικό Συνεταιρισμό Δικαστών και Εισαγγελέων) .

Η απάντηση ήταν ότι ο συνεταιρισμός έχει αναθέσει σε έναν τοπογράφο να παρακολουθεί την κατάσταση, γιατί τα περισσότερα από τα οικόπεδα που συνορεύουν με το εκτός σχεδίου πόλεως τμήμα του οικισμού, έχουν πρόβλημα!

Προθεσμία υποβολής "αντιρρήσεων" (ενστάσεων δηλαδή επί των δασικών χαρτών) η προσεχής Δευτέρα 30/05/2011.

Οι "αντιρρήσεις" μπορούν είτε να υποβληθούν στο γραφείο κτηματογράφησης στο Μαραθώνα, είτε online στο site της www.ktimatologio.gr.

Η γυναίκα μου (το ξαναείπα, γνωρίζει το δημόσιο από μέσα) μου είπε να πάω στον Μαραθώνα.

Εγώ όμως σκέφθηκα:
"Tι ξεπερασμένες πρακτικές είναι αυτές;
Την εποχή της πληροφορίας, του Ιντερνετ και του ορυμαγδού των χρημάτων για την «Ψηφιακή Σύγκλιση» και την «Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση», θα πάω να υποβάλω χαρτιά στον Μαραθώνα

«Θα την κάνω on-line". Τι μ@κ@κ@ς που αποδεικνύομαι ώρες-ώρες!!!

Κάποια στιγμή θα γράψω το τι τράβηξα και το πόσο Αρπα-Κόλα και user UN-friendly είναι η εφαρμογή τους.

Γράφω τώρα, εσπευσμένα, μήπως και προλάβω κανέναν ανυποψίαστο που θα ατυχήσει να δει το οικόπεδό του (στις περιοχές Πεντέλη - Μαραθώνα κλπ) να μετατρέπεται σε μη άρτιο και οικοδομήσιμο, γιατί κάποιος δασικός χάρτης –στην κυριολεξία στο "γάμο του Καραγκιόζη"- του το βάφτισε «δάσος».

Και μην διανοηθείτε ότι "οικοδομικό τετράγωνο ισχύοντος σχεδίου πόλεως" και "δασική έκταση" είναι έννοιες αμοιβαία αποκλειόμενες.
Κατά τα υπουργεία ΥΠΕΚΑ και Αγροτικής Ανάπτυξης, που το καθένα φτιάχνει τις δικές του "πινακίδες", περιφρονώντας να δει τι έχει φτιάξει το άλλο, ή αλληλοτομία είναι αποδεκτή.

ΝΑΙ, ΝΑΙ, «Οικοδομικό Δασικό Τετράγωνο ή Δασικό Οικοδομικό Τετράγωνο» αναλόγως από την πλευρά ποιού υπουργείο το βλέπεις.
Που βρίσκετε το παράλογο;

Και η "Κτηματολόγιο ΑΕ" που ιδρύθηκε και χρηματοδοτήθηκε αφειδώς προς αυτόν ακριβώς τον σκοπό, να ξεμπερδέψει δηλαδή το υφιστάμενο μπάχαλο, έχει ενδυθεί τον μανδύα του Ποντίου Πιλάτου:

Ριχτέ τα όλα μέσα χύμα και ας «βγάλουν τον όφη από την οπή» οι ιδιοκτήτες των οικοπέδων.
Και επειδή θα τους κάνουμε στο τέλος και την χάρη να μην τους "φάμε" το μισό οικόπεδο, θα πρέπει να μας πληρώσουν και το κάτι τις.
180 Ευρώ, πέρα από τις 16 ώρες εργασίας μου έχει κοστίσει μέχρι τώρα το "αυτονόητο".

Και για όσους αγνοήσουν την σοφία της γυναίκας μου και επιχειρήσουν να κάνουν την δουλειά μέσω Ιντερνετ, εκεί να δεις τι "παγίδες" τους έχει στήσει το τμήμα πληροφορικής της Κτηματολόγιο ΑΕ.

Όποιος τα καταφέρει *** στο δικό μου οικόπεδο ***, προσλαμβάνεται αμέσως από την MS, την Google ή την NASA, γιατί προφανώς έγραψε και ανέβασε τον δικό του κώδικα.
Και μην ρωτήσετε τι το ιδιαίτερο έχει το δικό μου οικόπεδο.
Είναι ας το πούμε το «φάντασμα» του Κτηματολογίου.
Πόσα φαντάσματα υπάρχουν;
Υποθέτω πάρα πολλά γιατί το δικό μου δεν είχε καμία εκ γενετής προδιάθεση για να εξελιχθεί σε «φάντασμα».
Κάποιον «πολυάσχολο» εκεί μέσα πρέπει να βρούμε που οι  3,5 μήνες για να ελέγξει ένα έγγραφο δεν του φτάνουν.
«Λιώνει» ο καημένος από την πολύ δουλειά.

Και μετά ψάχνετε το πώς συρθήκαμε σαν κράτος στον προθάλαμο της στάσης πληρωμών.

Αλλά ουδέν κακό αμιγές καλού.

«Αξιοποίησε» τους κ. Υπουργέ των Οικονομικών μας, έστω και αν χρειασθεί να πληρώσεις κάτι σε αυτόν που θα τους πάρει.
Ή καλύτερα κάνε τους πακέτο με τον ΟΠΑΠ ή τον ΟΔΙΕ.
Ταιριάζουν θεματικά.
Και στους 3 χρειάζεται πολύ τύχη για να μην χάσεις την περιουσία σου.

Τέλος, όποιος σκεφθεί «κάποιος άσχετος τα γράφει», ας ρίξει μία ματιά στο βιογραφικό μου στο www.mauve.gr.
Αν εγώ δεν τα κατάφερα, σκεφθείτε τι θα έκανε ο πατέρας σας ή μητέρα σας.
Διότι το σύνηθες είναι, αυτός που μπορεί να κάνει de-face το site του κτηματολογίου να μην είναι ακόμη ιδιοκτήτης οικοπέδου και αντιστρόφως.

Κυριακή 15 Μαΐου 2011

Μουσείο Νεμέας και Νέο Μουσείο Ακρόπολης

Είχα συναντήσει τον Στέφανο Miller στο τότε μικρό Μουσείο της Νεμέας πριν από 25-30 χρόνια.

Αυτό που μου είχε κάνει εντύπωση ήταν οι μαρμάρινες πλάκες στο σκεπαστό μέρος της εισόδου με το πλήθος των ονομάτων όσων είχαν χρηματικά συνεισφέρει για την ανέγερσή του.

Τον είχα ρωτήσει:
- Πως και τόσο πολλά ονόματα;
και μου είχε απαντήσει ότι οποιοσδήποτε του προσέφερε έστω και ένα μικρό ποσό τον ενέγραφε.

- Μα, δεν είναι άδικο, είχα παρατηρήσει,να τους βάζετε όλους στο ίδιο καλάθι, αδιακρίτως ποσού;

Τότε μου είχε υποδείξει ότι κάθε μαρμάρινη πλάκα είχε διαφορετική  επικεφαλίδα, πράγμα που παρέπεμπε σε διαφορετικές κλίμακες δωρεών.

Απ' όσο θυμάμαι, μία "θέση" στην ανώτερη από τις 4 -5 κατηγορίες, αυτή των «Ευεργετών» (Benefactors) έπρεπε να συνοδεύεται από κάποιες δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια ΗΠΑ.
Το ποσό αυτό μειωνόταν σταδιακά, ας πούμε στην κατηγορία «Δωρητών» (Donors,  Sponsors, κλπ) και κατέληγε, στην χαμηλότερη ν' αρκούν μερικές εκατοντάδες δολάρια.

Είχα μείνει με το στόμα ανοικτό από το πλήθος των συνωνύμων λέξεων και την δολαριακή αντιστοιχία των κατηγοριών, οπότε αυτός αφού είδε το ενδιαφέρον μου συνέχισε:

-    Και ξέρεις στην χαμηλότερη κατηγορία για να εγγράψω το όνομα κάποιου, πράγμα που γίνεται με σμίλεψη από ειδικευμένο μαρμαροτεχνίτη-χαράκτη, το ποσό που πρέπει να ξοδέψω είναι συγκρίσιμο με αυτό της δωρεάς.

-    Ε τότε γιατί το κάνετε, ρώτησα ευλόγως.

-    Γιατί οι περισσότεροι από αυτούς που βλέπεις επαναλαμβάνουν τις δωρεές τους ή το λένε στους γνωστούς και τους φίλους τους οι οποίοι και αυτοί στη συνέχεια συνδράμουν τις εργασίες, είτε για την ανέγερση του μουσείου, είτε για το ανασκαφικό-αναστηλωτικό έργο.
Πριν από χρόνια, συνέχισε, έλαβα με το ταχυδρομείο έναν φάκελο που περιείχε ένα (1) δολάριο. 
Η κυρία που το έστελνε μου εξηγούσε ότι η οικονομική της κατάσταση δεν της επέτρεπε παραπάνω. 
Όπως σε όλες τις περιπτώσεις της έστειλα ευχαριστήρια επιστολή, όχι όμως γενική και αόριστη του τύπου «Σας ευχαριστούμε πολύ για την δωρεά σας». 
Της έγραψα σε λίγες γραμμές για την αναστήλωση του κίονος που κάναμε την εποχή εκείνη και της έβαλα μία φωτογραφία ενός τεχνίτη την ώρα που κατεργαζόταν τον λίθο που θα συμπλήρωνε ένα χαμένο τμήμα σπασμένου σπονδύλου. 
Της εξήγησα ότι για να ολοκληρωθεί η εργασία αυτή χρειάζονται τόσες ώρες τεχνίτη, ο οποίος κοστίζει τόσο την ώρα, οπότε το δολάριο που είχε συνεισφέρει αντιστοιχούσε στο ένα δια του συνολικού κόστους της εργασίας. 
Τέλος, την προσκάλεσα αν ποτέ ταξιδέψει έως την Νεμέα να έρθει να με βρει για να της δείξω τελειωμένο το ΕΡΓΟ ΤΗΣ. 
Καταλαβαίνεις, συνέχισε, ότι γραμματόσημο για ΗΠΑ, φάκελος γραφικά, φωτογραφία -χωρίς να υπολογίζεις τον χρόνο μου- υπερέβαιναν το ένα δολάριο. 
Αλλά, η κυρία αυτή και καμιά δεκαριά φίλες της μου στέλνουν έκτοτε και κάθε χρόνο από 5 με 10 δολάρια η κάθε μία.

Συγκρίνατε τώρα το προηγούμενο με αυτό*:

".... Ενθουσιασμένη από την εθνική προσπάθεια την αισιόδοξη περίοδο του 1977, μία ευγενής δέσποινα, η Νένα Χατζηκυριάκου, δώρισε στο δημόσιο δεκαοκτώ ακίνητα στο κέντρο της Αθήνας (στην οδό Αιόλου 104 και στην οδό Ηρώδου Αττικού 5), προκειμένου να χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή του μουσείου (σ.σ. Νέου Μουσείου της Ακρόπολης)
Η δωρεά συμπληρώθηκε μετά τον θάνατό της, το 1982, με συνάλλαγμα και χρεώγραφα κατατεθειμένα σε ελβετική τράπεζα.
Μοναδικός όρος της δωρεάς ήταν να αναγραφούν η δωρήτρια και ο σύζυγός της ως μεγάλοι ευεργέτες σε πλάκα του μουσείου.
Ελπίζω τώρα που το μουσείο βρίσκει σιγά-σιγά τον δρόμο του, να τιμήσει τη μεγάλη αυτή δωρήτρια αλλά και τους υπόλοιπους δωρητές μικρότερων έστω ποσών, που πρόσφεραν τα επόμενα χρόνια με την καρδιά τους ό,τι μπορούσε ο καθένας για την υπόθεση του μουσείου. ...."

Τα συμπεράσματα δικά σας.

(*) Από το βιβλίο της Ερσης Φιλιπποπούλου "Το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης, δια πυρός και σιδήρου" Εκδόσεις Παπασωτηρίου